پیش در آمدی بر جوشکاری مقاومتی

در جوشکاری مقاومتی ( Resistance Welding) ، حرارت بالای ناشی از دانسیته بالای جریان ، متراکم شده در فلز پایه که در اثر مقاومت الکتریکی فلز پایه در مقابل عبور این جریان پدید می آید، به همراه فشار ، شرایط مناسب را برای جوشکاری و اتصال پدید می آورند.

به طور معمول و در اغلب روش های جوشکاری مقاومتی نظیر نقطه جوش ، رول جوش یا تسمه جوش ، عملیات جوشکاری با خمیری شدن فلزات پایه و ادغام آن ها با نفوذ سطحی صورت می پذیرد و فرآیند جوشکاری ذوبی نمی باشد.

از این رو استحکام جوش با استحکام جوش های نفوذی قوس الکتریکی قابل قیاس نیست.

کیفیت ظاهری جوش و اتصال از حیث اکسایش و سوختگی از جوشکاری قوس الکتریکی تمیزتر است اما به دلیل فشار ناشی از پرس جوش ، در اغلب اتصالات لهیدگی در محل اتصال مشاهده می گردد.

بیشترین کاربرد جوشکاری های مقاومتی در ساخت و تولید قطعات خودرو و موتور سیکلت ، دوچرخه و نیز تجهیزات و وسایل خانگی نظیر کابینت های آشپزخانه و امثال آن است.

جوش مقاومتی به هر دو روش دستی و اتوماتیک قابل انجام است. در روش های اتوماتیک سرعت جوشکاری مقاومتی در حد مطلوبی بالا برده می شود از این رو برای تولید انبوه قطعات در صنعت خودرو و موتور سیکلت کاربرد های زیادی پیدا کرده است.